Vandaag lieten 24 leerlingen van onze harmonie hun muzikaal talent horen op de klarinet, saxoon, trompet, tuba, dwarsfluit en schuiftrombone. Zenuwen, opluchting en trots zijn woorden die de voorspeelmorgen goed omschrijven.
Zenuwen.
Voor de meesten is de voorspeelmorgen niet hun favoriete onderdeel. Het is namelijk erg spannend om in je eentje voor zo’n grote groep te staan. Je voelt je klein, kwetsbaar en onzeker. De zenuwen gieren door je lijf, want je weet… elk minuscuul foutje is hoorbaar. We horen jullie al denken; waarom doen jullie de leerlingen dit dan aan? Nou, dat is heel simpel. Je leert er namelijk ontzettend veel van!
Opluchting.
Met trillende vingers en een stokkende ademhaling ga je de uitdaging aan. Het valt niet mee dat voorspelen, maar eenmaal klaar met spelen valt alle spanning van je af. Misschien bibber je nog even na, maar… Zo. Dat heb je maar weer mooi gehad! Of het nou foutloos is verlopen, maakt uiteindelijk helemaal niets uit. Het lef dat jij getoond hebt, daar gaat het om!
Trots.
Stiekem geeft het voorspelen een enorme kick. Er komt namelijk heel wat adrenaline vrij door de dopamine die geactiveerd wordt. De dopamine brengt je lichaam in opperste paraatheid en zorgt voor een fijn gevoel. Je hebt het ‘gevaar’ getrotseerd, dat geeft een ‘kick’. Alle zenuwen hebben plaatsgemaakt voor trots.
Een dikke duim omhoog voor iedereen die het lef heeft gehad om te laten horen wat ze kunnen (zelfs al na een paar lessen!). Wij zijn supertrots op jullie!
